9 Eylül 2012 Pazar

KNULP-Hermann Hesse


Cumhuriyet Gazetesi tarafından bastırıldı ve gazeteye ek olarak verildi.Kasım 1999
Çeviren:Zahide Gökberk.


  İşte bir tane daha çanta kitabı. Tam anlamıyla sokaklarda bitti. Geçen yüzyılın en önemli yazarlarından biri olan Hesse ( 1877-1962 ) kitapta Knulp’a ait üç öykü anlatır. 

  Knulp, iyi bir iş ve mevki , aile ve çocuklar elde etme olanağı varken, hepsini daha ergenliğinde terk etmiş, ömrünü orda burada gezerek,  o işten bu işe girip çıkarak, kadınlarla devamlı olmayan gönül ilişkileri yaşayarak geçirmiştir. Cana yakındır, çok rahat dost bulur ama belli bir yerde devamlı kalmak ona göre değildir, sıkılır ve bir süre sonra terk eder. Elinden her iş gelir, beceriklidir ancak hiçbirinde uzun süre sabredemez. Yakışıklıdır, kadınlar onu çekici bulur ama o hiçbirine bağlanamaz.


  Birinci öyküde Knulp’u tanırız. Geldiği bir kasabada, her yerde bulabildiği dostlarından birinin evinde kalır. Yeni evli dabağ ustası eski dost , devamlı insanın bir yuvası olmasının faziletlerini anlatır. Karısı ise Knulp’a asılır.

…ama dabağ ustasının ev yaşamı ve aile mutluluğu üzerine verdiği yüksek söylevi de gülmeden düşünemiyordu. O bilirdi, bu iş çoğu zaman böyleydi; birisi mutluluğu ya da erdemiyle övünüyor, böbürleniyorsa, onda bunun ikisi de yok demekti. Yamacının dindarlığı da bir zamanlar tıpkı böyle olmuştu. İnsanların aptallıkları görülebilirdi, onlara gülünür ya da acınırdı; ancak onları gittikleri yolda özgür bırakmak gerekirdi.  

  İkinci öyküde beraber gezdikleri bir arkadaşının ağzından Knulp anlatılır. Knulp’un düşünceleri, duyguları üzerine daha fikir sahibi oluruz.’Çok güzel bir kızı , eğer onun bir gün yaşlanacağını ve öleceğini düşünmesek, belki de o kadar ince bulmazdık. Güzel bir şey sonsuza kadar aynı kalacak olsaydı, bu beni belki hoşnut ederdi; ama onu daha soğuk seyrederdim. Bunu yalnız bugün değil her zaman göreceğimi düşünürdüm ki…Oysa geçici olana , her zaman yalnızca sevinç değil , acı da duyarım.’ 

  Üçüncü öyküde Knulp hastadır. Adam olmuş, doktor çocukluk arkadaşı onu hastaneye yatırmak ister. Atlatır. Şimdi tek amacı çocukluğunun geçtiği yerlere gitmektir. Bu arada onu bu hayata iten başlangıcı da öğreniriz. Knulp’un Tanrı ile hesaplaşması ise çok etkileyicidir: ’’Bak’ dedi Tanrı,’ben seni olduğundan başka türlü kullanamazdım. Sen benim adıma gezip durdun, benim adıma bir yerde oturan insanlara bir parçacık özgürlük özlemi götürdün, benim adıma çılgınlıklar yaptın ve kendinle alay ettirdin; sende, benimle alay edildi; sen de ben sevildim. Sen benim çocuğumsun, kardeşimsin, benim bir parçamsın. Sen hiçbir şeyi bensiz tatmadın, hiçbir acıyı bensiz çekmedin. Hepsini ben de seninle birlikte yaşadım.’’ 

Ne güzel demiş Hesse!  Benim bir parçamsın, senle ben aynıyız, her şeyi birlikte yaşıyoruz…

 

 


 

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder